明末之草原为王
明末之草原为王解读：
shén yuè gōng de gōng zhǔ ， dāng nián jì rán xià le jué dìng zhuī shā shěn wú qiě ， gū jì yě shì zuò hǎo liǎo shì qíng shī bài bèi bào fù de shì qíng
“ a ” chéng lí yuè yī shēng bàn suí zhe xiào shēng de jiān jiào ， lìng tā shuāng jiǎo nǔ lì wǎng shàng pá ， rán ér ， zhè zhǒng qíng kuàng xià ， fǎn ér yuè pǎo yuè wú lì
kàn lái ， nǐ zhēn de méi yǒu yù dào guò zhè zhǒng qíng kuàng ， nán dào nǐ de xuè mài ， zhēn shì rú cǐ bù fán ？
yàn zi zài páng biān gào sù wǒ ：“ nǐ bié tīng tā shuō le ， yě bù zhī dào zǎ zhěng de ， tā qī sān nián jiù lóng le ， shá yě tīng bù qīng chǔ le ， hái lǎo fàn hú tú
sì zhōu zhī dì zé shì qī hēi yī piàn ， zhè gè píng tái xià fāng jiù xiàng shì shēn yuān
tā lěng xiào yī shēng ， dào ：“ wàng jì shuō le ， wǒ men de rén ， yǐ jīng qù le xiāng tán shì
nǐ xiǎng yī xiǎng ， jiǎ rú tā zhēn de bù gù hòu guǒ zì jǐ chōng jìn yǔ lín lǐ ， nà wǒ men rì hòu zěn me xiàng cūn mín men jiāo dài
zhè jiàn shì tí chū lái ， dà gū zhōng yú bì shàng le zuǐ ， jiù píng zhè jiàn shì ， lǎo rén piān xīn sū zhé jiù shì tiān jīng dì yì de
yáo chí nǚ dì ， kě shì dāng nián de yǔ zú huáng zhě ， bù shuō shì dì yī qiáng zhě ， kě qǐ mǎ yě shì zuì qiáng zhě zhī yī
“ guǒ rán bú shì gè jiǎn dān jué sè ， yǒu diǎn yì sī ……” liáng jiǔ zhī hòu ， tā cái nán nán zì yǔ dào
