其实我是个作家
其实我是个作家最新章节：
村上头皮一阵发麻的同时，他也本能的感觉到……要出大新闻了！
一时间嗤嗤之声大起，金黑两色光芒在二者相抵处爆发而出，引得附近的虚空都为之扭曲变形
下一刻，随着雷鸣声响起，其身形再次被雷光淹没，当雷光散去，其身影也随之消失不见
不出意外，那一枚金属圆球，应该是一件奇特的空间宝物，可以随意的穿梭虚空
韩立目光一扫，神情立刻大变，身形一晃便出现在石门旁，侧耳感知外面的动静
吕沛凤还在纸上放了一支派克签字金笔
独白看着联军鼎盛的军势，数千人过去，就没找出几个比她弱的，不由有些心灰意冷，
与此同时，他的声音，却从虚空之中，纵情狂啸了出来：“世人见我恒殊调,闻余大言皆冷笑
黄雅纯应该，是喜欢他的吧，应该是还没有放下的吧
也失去了理智，看着杨毅云怒吼了起来
其实我是个作家解读：
cūn shàng tóu pí yī zhèn fā má de tóng shí ， tā yě běn néng de gǎn jué dào …… yào chū dà xīn wén le ！
yī shí jiān chī chī zhī shēng dà qǐ ， jīn hēi liǎng sè guāng máng zài èr zhě xiāng dǐ chù bào fā ér chū ， yǐn de fù jìn de xū kōng dōu wèi zhī niǔ qū biàn xíng
xià yī kè ， suí zhe léi míng shēng xiǎng qǐ ， qí shēn xíng zài cì bèi léi guāng yān mò ， dāng léi guāng sàn qù ， qí shēn yǐng yě suí zhī xiāo shī bú jiàn
bù chū yì wài ， nà yī méi jīn shǔ yuán qiú ， yīng gāi shì yī jiàn qí tè de kōng jiān bǎo wù ， kě yǐ suí yì de chuān suō xū kōng
hán lì mù guāng yī sǎo ， shén qíng lì kè dà biàn ， shēn xíng yī huǎng biàn chū xiàn zài shí mén páng ， cè ěr gǎn zhī wài miàn de dòng jìng
lǚ pèi fèng hái zài zhǐ shàng fàng le yī zhī pài kè qiān zì jīn bǐ
dú bái kàn zhe lián jūn dǐng shèng de jūn shì ， shù qiān rén guò qù ， jiù méi zhǎo chū jǐ gè bǐ tā ruò de ， bù yóu yǒu xiē xīn huī yì lěng ，
yǔ cǐ tóng shí ， tā de shēng yīn ， què cóng xū kōng zhī zhōng ， zòng qíng kuáng xiào le chū lái ：“ shì rén jiàn wǒ héng shū diào , wén yú dà yán jiē lěng xiào
huáng yǎ chún yīng gāi ， shì xǐ huān tā de ba ， yīng gāi shì hái méi yǒu fàng xià de ba
yě shī qù le lǐ zhì ， kàn zhe yáng yì yún nù hǒu le qǐ lái
